We maken kennis met Chauffeur en logistiek medewerker MOBOX, Jeroen

Ik wil me graag even voorstellen: Ik ben Jeroen en ik ben logistiek medewerker en chauffeur bij MOBOX. Ik ben 41 jaar oud, woon samen met mijn vrouw en twee kinderen in de Zilk. Voor de gene die de Zilk niet kennen, en dat zijn er nogal wat, dit is vlakbij Noordwijkerhout en de zee.

Mijn hobby? Dat is skiën! Niks zo mooi als het gevoel om op de ski’s met hoge snelheid en strakke bochten de piste af te knallen. Heerlijk in de bergen met het mooie uitzicht. Dat is echt genieten! En natuurlijk de gezelligheid. Meestal gaan we met een grote groep. Na een heerlijke dag skiën eindigen we in de après-ski. De muziek en de sfeer maakt het prachtig. En natuurlijk een borrel erbij.

De kinderen pakken het skiën ook leuk op. Ze hebben er ook veel plezier in. Dat maakt me een trotse pa onderaan de piste als die twee naar beneden komen slalommen.

Na jaren lang bij een ijzerwaren groothandel gewerkt te hebben, werkt Jeroen sinds september 2018 bij MOBOX. Er stond een vacature in de regionale krant. ‘Ik las de vacature en dacht: dat is wel wat voor mij’.

Mijn werkzaamheden bestaan uit het bezorgen van de boxen bij de klanten, de logistieke handelingen bij MOBOX zoals het klaarzetten van nieuwe boxen en het ordenen van de boxen die opgeslagen staan en het gezamenlijk inplannen van ritten.

Het leukste van het werk is het bezorgen van de boxen bij de klanten. We doen alles voor een tevreden klant. Waar de leukste klanten vandaan komen? ‘Uit de Duin- en Bollenstreek natuurlijk!! Vlakbij huis’

Mijn functie wordt nog uitdagender door de wil om klanten en mensen blij te maken met MOBOX. En ook om andere, die MOBOX nog niet gebruiken ook te enthousiasmeren. Zo hadden we pas geleden een klant in Vijfhuizen. Ik bezorgde de lege box en een maat van de klant kwam helpen inladen. Ze waren nog niet begonnen of die maat vroeg of we ook bij hem een box konden bezorgen. Tuurlijk doen we dat!

Ik doe mijn werk graag goed, maar een blunder hoort er bij. Mijn grootste blunder was om met de vrachtwagen het bord: ‘verboden voor vrachtwagens’ te negeren. Ik moest daar zijn en dacht dat het wel kon. Helaas, het kon niet. Hoe verder ik het gebied inreed, hoe vaster ik kwam te zitten. De bochtjes werden steeds krapper, en dat wil je niet met een grote vrachtwagen. Gelukkig is het gelukt om eruit te komen.

En dan maak ik natuurlijk ook wel eens iets geks mee. Zo ging ik een box brengen bij een klant. Ik belde aan en trof daar de ex-vrouw aan van de man die de box had gehuurd. De ex wilde helemaal niks van dat alles weten. De box moest maar een stukje verderop staan zodat haar ex-man ver moest lopen en vooral niet in haar blikveld kwam. Ik wil hem niet meer zien!!

En dan maak je ook wel eens iets ontroerend mee. Door een tragisch ongeluk was een moeder om het leven gekomen. Kort daarna moest haar zoon het huis leeg maken. Je kan je voorstellen dat het verdrietig was om daar vlakbij te zijn. Normaal als ik aanbel om me voor te stellen de box te presenteren, ben je enthousiast. Maar al snel zag ik dat het erg triest was. Dan sla je al snel een andere toon aan.

En gelukkig maak je dan ook wel weer eens wat grappigs mee. Bijvoorbeeld een doortrek van een wc waar het water op een heel onverwachte plek eruit kwam. Ik vroeg aan de klant of ik even naar het toilet mocht. Geen probleem zei de klant. Nou, dat was wel een probleem. Toen ik op de doortrek knop drukte spoot het water er bij de knop uit. Ik was zeiknat.

Ook heb ik wel eens echt het verschil kunnen maken voor de klant. Dit was een bijzonder verhaal. En heeft wel indruk gemaakt om mij. En toen ik het aan mijn collega’s vertelde waren die ook wel even stil. Dit gebeurde bij het bezorgen van een lege opslag box. De afspraak was al verschillende keren verzet. De vrouw voor wie de box had gereserveerd belde dan op om de afspraak te verzetten. Telefonisch werd al duidelijk dat dit was omdat ze wilde dat de box bezorgd werd, als haar man er niet was. Ze vertelde dat ze door haar man werd mishandeld en dat ze bij hem weg ging. Toen we met elkaar een moment hadden gevonden om de box te bezorgen, heb ik haar geholpen om haar spullen in de box te zetten. Dit zodat de vrouw weg kon uit die onveilige situatie. Tijdens het inladen werd wel duidelijk dat het hier echt om een onveilige situatie ging.

Ik ben blij dat ik zowel in leuke situaties als in moeilijke situaties de klant kan helpen. En via mijn werk ook goed contact heb met onze klanten.

Wij hebben met MOBOX een mooi concept wat heel handig is voor onze klanten. En iedereen die het nog niet kent. Samen met leuke collega’s is het mooi om de boodschap over te brengen wat wij hebben.

De collega van de maand? Aan al mijn collega’s: dat zijn jullie allemaal! Voor de volgende kennismaking kies ik Lisette. Met haar heb ik dagelijks meerdere malen telefonisch contact over de planning en de klanten.

Tegen mijn werkgever wil ik graag zeggen: bedankt voor de fijne werkplek en de vrijheid die ik krijg.

Wat maakt voor jou MOBOX de perfecte oplossing voor de klant?

Het gemak. Daar kunnen we kort over zijn.

Hoe komt het de opslag bij MOBOX zo ….geregeld is?

Daar moet staan: gemakkelijk. Het is flexibel voor beide kanten.

Welke verhuistip geef jij je klanten? Wat moeten ze echt niet vergeten?

Mensen schrikken wel een van de grootte van de box. Terwijl er heel veel in gaat. Maar het is moeilijk in te schatten. Tegen hun wil ik zeggen: denk aan Tetris en speel het zo ook. Passen en meten!

Welke vraag krijg je regelmatig van klanten? En wat is hierop het antwoord?

“Blijft de box op een aanhanger staan? Het antwoord is: Ja, deze box blijft op de aanhanger staan.”

Heb je nog een interessante inpaktip?

“Zet de zware spullen onderop en verdeel zoveel mogelijk het gewicht. Niet voorin een olifant en achterin de kussens.”

Een paar dillema’s

• Kantoor of on the road?
  “On the road natuurlijk ! Ik kom graag bij de mensen thuis.”
• Sjouwen of aansturen:
  “Sjouwen.”
• Werken om te leven of leven om te werken?
  “Werken om te leven.”
• Nooit meer koffie pauze of nooit meer een biertje met collega’s?
  “Nooit meer koffie pauze.”

En wil je verder nog wat kwijt? Iets wat je nog is opgevallen of zo? “Ja, dat wil ik wel. Wat mij opvalt als ik met de vrachtwagen een woonwijk in rijdt, is dat vooral kinderen erg onder de indruk zijn. En als ik dan zo een box optil met de kooiaap (de meeneemheftruck die bij de vrachtwagen hoort) dan staan ze met grote ogen te kijken. Dat is mooi!”